Een onverwachte bevalling…
15 april 2016
Het is een zonnige dag, na het overnemen van de dienst begin ik nietsvermoedend aan mijn visites van die dag. Ik ben onderweg naar een kraambed ergens in de Bollenstreek. Aan het waterige zonnetje en de aarzelend opkomende gekleurde kopjes in de bollenvelden is het te merken dat het voorjaar voor de deur staat.
Mijn telefoon gaat, ‘’Praktijk’’ staat er in mijn scherm. Ik krijg een van onze assistentes aan de telefoon die wat gespannen aan mij vraagt : ‘’Eef, waar ben jij?” Ik hoor aan haar stem dat er iets aan de hand is.
Ik krijg eigenlijk niet de kans om antwoord te geven. Ze zegt: ‘’Je moet nu naar een huisartsenpost, er is daar iemand die gaat bevallen. Hoe? Wie? Wat? Waar…..? schiet er door mij heen, maar echt tijd om daar over te praten hebben we niet. De assistente vertelt snel dat een onbekende dame zich met bloedverlies op het spreekuur van een huisarts heeft gemeld en ze blijkt al in een vergevorderd stadium van de baring te zijn!
Een stoot adrenaline vliegt door mij heen. Alles op scherp en vol gas naar de desbetreffende huisartsenpraktijk. Halverwege word ik door de assistente van de huisarts gebeld, of ik er al bijna ben want er zijn al haren zichtbaar!!
Nog harder rijden kan bijna niet! Daar veilig aangekomen staan er al twee ambulances voor de deur. Ik gris mijn spullen uit de achterbak en ren de huisartsenpraktijk binnen. Even ademhalen voor ik naar binnen stap…. Als ik de deur open observeer ik snel de situatie. Ik zie een dame heftig puffend op de onderzoeksbank van de huisarts liggen. Overal liggen handdoeken. De huisarts in opleiding probeert de dame in kwestie rustig te houden door samen te zuchten. Ondertussen pak ik vlug de belangrijkste spullen om de baring te begeleiden.
Er gaat van alles door mij heen; is het een voldragen kindje, is het er één, zijn het er twee..? Is ze al eerder bevallen, en hoe? Heel lang de tijd om er over na te denken heb ik niet want de dame in kwestie kan het niet meer wegzuchten en begint vol kracht aan de laatste fase van haar onverwachte bevalling.
Ik heb net op tijd mijn handschoenen aan als het kindje na twee keer persen geboren wordt. Het is een mooie gezonde roze baby die direct begint te huilen. Terwijl de nog wat verbijsterde mevrouw ligt bij te komen met haar baby voel ik de opluchting door mij heen gaan. Naast dat ik opgelucht ben dat alles goed is afgelopen ben ik blij dat ik deze vrouw heb mogen helpen om een kersverse baby op de wereld te zetten.
Gelukkig is de natuur mild en is ook deze bevalling tot een goed einde gekomen.
Groet,
Eveline Lensink
Verloskundige bij VKPH